Zapraszam do obejrzenia multimedialnej biografii Eulera
(źródło: YouTube: Archipelag Matematyki):
A teraz coś do poczytania:
Leonhard Euler należy niewątpliwie do najbardziej
genialnych i płodnych matematyków wszystkich czasów. Jego imię stawia się
w historii nauk ścisłych na równi z Newtonem, Descartesem, Galileuszem. Był nie
tylko matematykiem, ale także fizykiem i astronomem. Prace jego wywarły olbrzymi
wpływ na rozwój tych nauk. Urodził się w Szwajcarii, w Bazylei. Tam też słuchał
wykładów wielkiego matematyka Jana Bernoullego, który zaofiarował się osobiście
kierować rozwojem talentu młodego Eulera. Mając 16 lat otrzymał Euler już
stopień magistra. W cztery lata później wyjechał do Rosji na zaproszenie
petersburskiej Akademii Nauk, aby stać się jej członkiem i objąć katedrę
fizjologii. Od tego czasu zaczyna się rozwój jego naukowej działalności.
W znacznej mierze bodźcem do rozwoju tych czy innych dziedzin matematyki stawały
się dla Eulera nauki przyrodnicze, zwłaszcza mechanika i technika. Pierwsze jego
prace dotyczą nawigacji, lecz później oddaje się naukom matematycznym.
Czasopismo Akademii "Komentarze" bez przerwy drukowało jego prace matematyczne.
Euler znany jest ze swej niepospolitej pracowitości. Pracuje nad mapą Rosji,
pisze teorię muzyki, a w późniejszych latach wydaje duże dzieło o nawigacji, za
które otrzymuje 6000 funtów nagrody od rządu francuskiego. Światowy rozgłos
przynosi Eulerowi jego dzieło o mechanice (1736). Niedługo potem otrzymuje wraz
z Danielem Bernoullim i Mac Laurinem nagrodę Paryskiej Akademii Nauk za pracę na
temat przypływów i odpływów morza. Wskutek wytężonej pracy naukowej stan jego
zdrowia pogarsza się niestety i wymaga zmiany warunków.
Euler wyjeżdża do Berlina. Rok po roku ukazują się nowe
dzieła Eulera o ruchach planet i komet, o teorii magnetyzmu i na tematy
balistyczne. W 1748 r. wychodzi w Lozannie jego główne trzytomowe dzieło
"Wstęp do analizy nieskończenie małych", które jest zbiorem jego dawniejszych
prac i artykułów matematycznych pisanych w ciągu wielu lat. Dzieło to
ugruntowało jego pozycję jako najwybitniejszego ówczesnego matematyka. Prawie
wszystko, co wykłada się obecnie w zakresie algebry wyższej i analizy
matematycznej, jest tu zawarte. Oznaczenia liczb e (podstawy tzw. logarytmów
naturalnych) i ?, wprowadzenie współrzędnych uogólnionych dogodnych do opisu
ruchu obrotowego, wprowadzenie funkcji zespolonych zmiennej zespolonej (między
innymi słynny wzór Eulera, zastosowanie liczb zespolonych do obliczania całek,
wprowadzenie często używanych funkcji specjalnych gamma i beta, rozwinięcie
teorii równań różniczkowych — wszystko to zawdzięczamy Eulerowi. Jest on również
autorem znanego twierdzenia, że liczba krawędzi wielościanu jest o dwa mniejsza
od sumy liczby wierzchołków i liczby ścian tego wielościanu. Słynne zadanie
o mostach w Królewcu ułożył również Euler. Postawił mianowicie pytanie, czy
można po siedmiu mostach łączących dzielnice miasta z dwiema wyspami na rzece
Pregoła odbyć spacer tak, by przejść kolejno przez wszystkie mosty, nie
przechodząc po żadnym z nich więcej niż jeden raz, przy czym większa wyspa
połączona była z każdym brzegiem dwoma mostami, a mniejsza wyspa jednym mostem
oraz obie wyspy połączone były mostem. Próby, które radzimy przeprowadzić,
wykażą, że jest to niemożliwe.
W 1766 r. Euler wraca do Rosji, Katarzyna II wyznacza mu
stałą pensję z własnych funduszów. "Mam nadzieję — mówi — że moja Akademia
odrodzi się z popiołów, gdy do niej powrócił wielki człowiek". Niestety zaraz po
przyjeździe Euler zachorował i stracił drugie oko.. Lecz jego geniusz
matematyczny i świetna pamięć zastępują mu wzrok. Pisał kredą wzory na tablicy
oraz dyktował swym przyjaciołom nowe prace. W ten sposób pojawia się jego
algebra, następnie, owoc jego 30-letniej pracy, dzieło na temat dioptryki oraz
wiele innych. Charakterystyczny jest fakt, że geniusz i płodność twórcza Euilera
rozwijały się aż do jego późnej starości, o czym świadczyć może wzrastająca
liczba wydanych przez niego prac. Napisał ich ponad 800 (w tym 60% dotyczy samej
matematyki), z których w okresie drugiego pobytu w Rosji ten stary uczony
opracował ponad 400, tak że jeszcze przez ponad czterdzieści lat po jego śmierci
rosyjska Akademia Nauk publikowała jego prace w swoich rocznikach. Jeszcze
w dzień śmierci toczył ze swymi współpracownikami ożywioną dyskusję naukową.
Pochowany został na cmentarzu Smoleńskim w Petersburgu. Jeden z jego
współpracowników mówił; "W oczach Eulera wzory matematyczne żyły swym własnym
życiem i opowiadały istotne i ważne rzeczy o przyrodzie. Wystarczyło mu tylko
dotknąć się ich, aby z niemych przeradzały się w mówiące, dając odpowiedzi pełne
głębokiego znaczenia".
„Czytajcie Eulera, czytajcie
go - jest mistrzem nas wszystkich."
Pierre Laplace
"Wydaje się, że liczył bez
żadnego wysiłku, tak jak człowiek oddycha, tak jak orzeł unosi się w
powietrzu." François Arago
Portret Leonharda Eulera (Jakob Emanuel Handmann - 1753)
Portret Eulera z roku 1753, autorstwa Emanuela Handmanna.
Widać na nim zez i problemy Eulera z powieką prawego oka. Lewe
oko wygląda na zdrowe, choć później zostało zniszczone przez kataraktę.
Znaczek NRD, wydany dla uczczenia 200. rocznicy śmierci Eulera.
Na znaczku widoczny jeden ze wzorów Eulera.
Znaczek byłego Związku Radzieckiego wydany w 1957 r. dla uczczenia 250. rocznicy
urodzin Eulera.
Tekst na znaczku: 250 lat od urodzenia wielkiego matematyka i akademika,
Leonarda Eulera
Najpiękniejsze równanie matematyczne:
Tożsamość Eulera zwana jest najpiękniejszym wzorem (równaniem)
matematycznym. Wykorzystane są w nim trzy działania trzy działania arytmetyczne:
dodawanie, mnożenie i potęgowanie. Wzór łączy
pięć fundamentalnych stałych matematycznych:
liczbę 0,
liczbę 1,
liczbę π,
liczbę e,
liczbę i.
Oto nasz wzór:
Co powiedział Euler:
"Matematycy na próżno starali się
odkryć jakiś porządek występowania liczb pierwszych i mamy powody by
przypuszczać, że jest to tajemnica, którą ludzki umysł nigdy nie zgłębi." (Źródło: G. Simmons, Calculus Gems)
-------------------------------------------
"Liczby urojone są cudownym wzlotem
Ducha Bożego; są one pomostem łączącym byt z niebytem."
(Źródło: G. Simmons, Calculus Gems)
-----------------------------------
Gdy stracił wzrok w prawym oku powiedział :
"Teraz mniej mnie będzie rozpraszało"
(Źródło: H. Eves, In Mathematical Circles)
---------------------------------------------
Gdy pruska królowa, podczas spotkania z Eulerem, spytała go,
dlaczego jest tak mało rozmowny, Euler odpowiedział:
"Pani, przybywam z kraju, w którym
wiesza się ludzi, gdy mówią zbyt dużo."
(Źródło: Alexander Vucinich, Science in Russian Culture : A
History to 1860)
---------------------------------------------
Na cześć Eulera:
Teleskop Leonarda Eulera – w pełni automatyczny 1,2-metrowy
teleskop optyczny, zbudowany i eksploatowany przez Obserwatorium Genewskie,
należące do ESO. Położony jest na terenie Obserwatorium La Silla w Chile na
wysokości 2375 m n.p.m. „Pierwsze światło” zarejestrował 12 kwietnia 1998.
Nazwany został na cześć szwajcarskiego matematyka Leonharda Eulera.